Zirve-son kuralı, insanların bir deneyimi, deneyimin her anının toplam toplamına veya ortalamasına değil, büyük ölçüde zirvede ve sonunda nasıl hissettiklerine göre yargıladıkları psikolojik bir buluşsal durumdur. Etki, deneyimin hoş ya da nahoş olmasına bakılmaksızın gerçekleşir. Sezgiye göre, deneyimin doruk ve bitiş bilgisi dışındaki diğer bilgiler kaybolmaz, ancak kullanılmaz. Buna net hoşluk veya tatsızlık ve deneyimin ne kadar sürdüğü de dahildir. Zirve-son kuralı bu nedenle daha genel uzatma ihmali ve süre ihmalinin özel bir şeklidir.
