Kapsamlı olmamakla birlikte, aşağıdaki faktörler listesi karşı, karşıya kaldığımız zorluklara yenilikçi çözümler getirmek gerektiren bazı durumlarda karşımıza çıkan bazı engelleri temsil etmektedir.
Inovasyondaki engeller (Tam liste olmamakla birlikte):
-
- Bireyler
- Egolar
- Bilgi
- Algı
- Zihniyet
- İnançlar
- Dürtüsel reaksiyonlar
- Toplu düşünme
- Eğitim
- Dil
- Beceri
- Elinde çekiç olan adam sendromu
- Ekip yapısı
- Güç yapıları
- Organizasyonel kısıtlar ve güç yapıları
- Kültür
- Yer
- Çevre
- Ekonomi
- Siyaset
- Trendler
- Teknoloji
- Sürdürülebilirlik
- Kanun
- Zaman
- Para
Yukarıdaki liste uzun mu görünüyor ? Az bile 🙂 Yüzlerce faktör, bir ekibin problemleri çözerken ne kadar elverişli olabileceğini etkileyebilir. Bu nedenle, küçük ve görünüşte önemsiz faktörlerin ekibinizin ilerlemesini olumsuz etkileyebileceğinin farkında olmak son derece önemlidir. Her bir faktörü bir bütün olarak ele almak ve analiz etmek etkili olmasa da, bir projede çalışırken aklınızın arkasına koymalısınız.
Inovasyondaki Engellerden Bazılarına biraz daha yakından bakalım.
Dürtüsel Tepkiler
Zorlu bir durumla karşı karşıya kalınca, spontane tepki verme eğiliminde oluruz. İçgüdüsel mantalite, zorlayıcı bir problemi çözmek istiyorsak, hızlı hareket etmek ve problemi ortadan kaldırmak olabilir. Belirgin yüzeysel faktörleri tespit edip ve onları süratle ve belki de daha etkili faktörleri gözden geçirmeden doğrudan onları ortadan kaldırmaya eğilimliyiz.
Bir çözümü uygulama girişiminde bulunmadan önce, daha grup olarak durumu anlamadan, sorunların belirtilerine bireysel olarak saldırabiliriz. Benzer şekilde, herhangi bir sorun, alt problemlerin karmaşık bir kompleks hali olabilir; Bunlardan birine saldırmak, onu çözecek gibi görünebilir, ancak bunu yapmak alt problemleri karmaşıklaştırabilecek ve her şeyi daha da sorunlu hale getirecek derin etkiler yaratabilir.
Bir soruna atlamak ve çabucak çözmek için bu dürtüsel tepki, projenizde tökezleyici bir engel olabilir, çünkü gerçekten faydalı ve etkili bir çözüm, sorunun derin ve empatik bir anlayışını gerektirir. Sonuç olarak, bu dürtünün üstesinden gelmek içgörü ve kısıtlama gerektirir. Bir problemle ilgili bir şeyler yapmak güzel bir şey olsa da, “bir şey yapmak” bir aceleci eylem yapmak anlamına gelmez. Buradaki tehlike, dikkatli bir analizi zaman kaybı olarak görmektir. Çünkü daha az proaktif görünür ve pek havalı da gözükmez.
Gerçekten de, problem çok aşina olduğu ve sıkça olan bu yüzden, birinin yamada hızlı bir şekilde uzmanlaştığı problemlerden olmadığı sürece, ilk tepki, nadiren problem çözmede en uygun olanıdır. Bununla birlikte, yeniden-oluşumu dip sebebin ele alınmadığını gösterebilir. Çok kısa sürede dürtüsel ve dalmak, daha derin bir bakış açısı elde etmemizi ve başkalarının aynı sorunu nasıl gördüğü ve deneyimlediğini anlamamızı ve büyük resmi görmemizi önler.
En iyi uygulama: Karmaşık, kötü bir problemi çözmek için, siz ve ekibinizin dürtüsel tepki gösterme zorunluluğuna karşı koymanız gerekir – gerek açık, yüzeysel faktörleri çabucak çözmek ya da ilk fikri doğrudan bir ürüne dönüştürmek olsun – Olası çözümleri fikir olarak değerlendirmeye başlamadan önce derinlere dalmayı ve problemin bütüncül bir anlayışını geliştirmeyi öğrenin.
Egolar
Zaman zaman, sorunları çözmeye çalışan takım halinde çalışırken, kendi kendimizin en kötü düşmanı olabiliriz. Eğer kendimize odaklanıp, kendimizi başkalarına karşı savunuyorsak, büyük olasılıkla sorunlarla karşılaşırız. Ekip içerisinde sadece çatışmalar olmakla kalmaz, ayrıca kendi fikirlerimize aşık olmaya devam eder ve testlerin hedef kullanıcılarla çalışmadığını gösterdiğinde kabul etmeyi reddederiz.
Sorunları başkalarıyla çözmek, hedeflere birlikte ulaşmak için samimi bir istek gerektirir. Bir dereceye kadar alçakgönüllülük ve mükemmel insani becerileri gerektirir. Bireyler kendilerini ispata, otoritelerini, deneyimlerini ya da yaratıcı kaslarını vurgulamaya ve kişisel bir noktayı kanıtlamaya daha fazla ilgi duyduklarında, grup bunun acısını çeker ve bu yolla dayatılan çözüm ya da fikirler en uygun cözüm olmayabilir. Birisinin kibiri bu nedenle ekibin etkinliğini sulandırır.
En iyi uygulama: En başarılı problem çözme alanları, her oyuncuya ya da oyuncuya görüşlerini, düşüncelerini, duygularını ve deneyimlerini sunması için bir alan sağlar ve böylece problemi çözmek için daha bütünsel bir yaklaşım sağlar. Yenilikçi bir tasarım projesinde egolara yer olmamalıdır.
Çoğulculluk
Hepimiz hemfikiriz, bu yüzden doğru olmalı … değil mi? Yanlış!
Groupthink(çoğulculluk,grup düşüncesi), gruptaki uyum ya da uyum arzusu, işlevsiz ya da irrasyonel bir karar vermeyle sonuçlandığında ortaya çıkan bir olgudur. Gruplar halinde çalışırken, birçok durumda insanların özgüven sorunları, bir grup akran baskısı ya da karşıt görüşün reddedilme korkusu nedeniyle grup kararlarını kabul edeceklerini görürüz. Ancak groupthink sadece olumsuz akıl yürütme nedeniyle meydana gelmez.
Çatışma ya da ihtilaftan kaçınarak daha tutarlı bir grup dinamiğine olan arzunun sonucu olabilir. Bireyler grubun sadakatini ifade ederek, grubun fikir birliği sağladığına ilişkin görüşlerden kaçınılmasını gerektiren görüşlerden kaçınmayı düşünür.
Groupthink, ekibin zor bir sorunun üstesinden gelmek için yenilikçi bir çözüm yaratmaya odaklandığı bir inovasyon, farklı yaklaşımlar gerektiren proje söz konusu olduğunda özellikle tehlikelidir. Kararlarınızı kullanıcı test ve anlayışına dayandırmak ve buna göre iterasyon çok önemlidir; groupthink yaklaşımı ile, ekibiniz muhalif bakış açılarını bastırabilir. Bakış açıları daha az kritik hale gelebilir.
En iyi uygulama: Bu senaryoyu önlemek için, takım yöneticilerinin, bireylerin kendilerini ifade etmeleri, fikirlerini paylaşmaları ve kendilerini hedef tahtasına oturtulmuş gibi hissetmemesi için güvenli ve eğlenceli bir alan yaratmaları gerekmektedir. Beyin fırtınası yaparken hiç kimsenin egemen olmasına izin verilmemelidir. Projenin başlangıcında, fikir eleştirilerinin hiçbir zaman kişisel yapılmadığı (asla kişisel hissedilmemesi gereken) doğru düşünce benimsenmelidir. Fikirlerin değerlendirildiği ve uygunluklarından ötürü seçildiği daha sonraki aşamalarda, uygun bir zihniyet benimsemek yerine daha eleştirel bir yaklaşım benimsenmelidir.
Çekiç Sendromu
Ne demişler:
“Elinde çekici olana her problem çivi gibi gözükür.”
Problemlere kendimizi yetenekli ve konforlu hissettiğimiz alanın bakış açısıyla yaklaşırız. Mühendisler, doktorlar, öğretmenler, geliştiriciler ve politikacılar kendi çekirdek becerilerini ya da deneyimlerini dahil etmek isteyebilecek eğilimlere sahip olabilirler. Bu, belirli bir problemi çözmek için doğru bir yaklaşım olmayabilir ve bu, istenen hedefi elde etmek için bir araç olmayabilir, özellikle de problemi etkileyen, bütünsel düşünme gerektiren birden fazla etki faktörü olduğunda. Zaman zaman, temel eğilimlerimizin, becerilerimizin ve deneyimlerimizin dışına bakmalı ve problemi kendi gereksinim seviyesinde ele almalıyız.
Daha önce çözülmüş problemlere benzer görünen problemleri, daha basit veya daha optimal çözümlerin mevcut olmasına rağmen aynı yöntemleri kullanarak çözmeye çalışmaya meyilliyiz. Bu, insan beyninin tanıdık kalıpları takip ederek çalışma yönteminin, dolayısıyla bilişsel yükü azaltmanın bir parçasıdır. Ancak, inovasyon gerektiren bir mesele üzerine çalışırken kalıpları takip etme eğilimlerimizi terk etmek önemlidir; çünkü beynin bilişsel yükü azaltmamıza yardım etme yolu, kutunun dışında düşünebilme kabiliyetimizi engelleyen şeydir.
En iyi uygulama: Disiplinler arası takımlar oluşturmak, bu sorunu çözmeye yardımcı olacaktır, çünkü farklı türde çivi arayan farklı tipte çekiçlere sahip birçok kişi bulunacaktır. Takım liderinin tüm takım üyelerine, güç savaşlarından kaçınmak için tüm beceri ve zihniyetlerin eşit derecede önemli olduğunu vurgulaması elbette çok önemlidir. Bu bağlamda, yöneticinin becerileri ve fikirleri, yeni işe alınan tasarımcınınki kadar önemlidir. Aynı şekilde, web tasarımcısının, mimarı ve geliştiricinin beceri ve fikirleri bir Tasarımsal Düşünüm sürecinde de aynı derecede önemlidir.
Kuş mu, uçak mı? yanlış tanılama sorunları
Sorunları doğru bir şekilde teşhis ettiğimizden emin olmalıyız çünkü semptomları gidermek- “boğazın tahriş olmuş sana rahatlatıcı bir ilaç yazayım” diyen aile hekimlerinde olduğu gibi – sorunun tedavisi ile değil sadece geçici bir rahatlama ile sonuçlanır. Bazı durumlarda, bir semptomla başa çıkmak için yanlış çözümlerin uygulanması, kökteki problemin derinleşmesine bile neden olabilir. İnsan merkezli tasarım yaklaşımının bir parçası olarak, insan deneyimine derinlemesine eğilmek, karşılaştığımız problemler hakkında daha yüzeysel bir şekilde incelediğimizden daha fazla şey ortaya çıkarır.
En iyi uygulama: Kendimizi, ilerleyiş yolunu daha iyi anladığımız bir durumu etkileyen tüm faktörlere kendimizi açık bırakmaktır. Odak noktamızı hedefe doğru belirlemişken, ilerlememizi bozabilecek engellerin farkında olmalı ve ihtiyatlı olmalıyız.